ก๊าซชีวภาพเป็นก๊าซที่ติดไฟได้จากการย่อยสลายแบบไม่ใช้ออกซิเจนของสารอินทรีย์ มีลักษณะคล้ายกับก๊าซธรรมชาติ เป็นเชื้อเพลิงสะอาดชั้นดี เป็นพลังงานทดแทน แต่ส่วนประกอบของไฮโดรเจนซัลไฟด์ (H2S) ที่มีอยู่ในก๊าซชีวภาพ ซึ่งมีฤทธิ์กัดกร่อนสูง ทำให้เกิดความเสียหายต่ออุปกรณ์ปลายน้ำในระหว่างการใช้ประโยชน์ และมีการปล่อยก๊าซซัลเฟอร์ออกไซด์ออกมาเมื่อเผาไหม้ ก่อให้เกิดมลพิษต่อสิ่งแวดล้อม ดังนั้นจึงเป็นการจำกัดการใช้ก๊าซชีวภาพของเราอย่างมาก

พื้นที่บริการลูกค้า:

น้ำเสียเทศบาล, โรงงานบำบัดน้ำเสีย

การเกษตร (ฟาร์ม)

การประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรม (โรงงานอาหาร, โรงงานนม, โรงงานเครื่องดื่ม, โรงกลั่น, โรงงานเครื่องดื่มแอลกอฮอล์)

โรงหมักแบบไม่ใช้ออกซิเจนสำหรับขยะในครัว

หลุมฝังกลบ

ทำไมต้อง Desulfurization ก๊าซชีวภาพ?

สารประกอบที่มีกำมะถันจะถูกแปลงเป็น H2S ในระหว่างการย่อยอาหารแบบไม่ใช้ออกซิเจนและโดยทั่วไปปริมาณ H2S ในก๊าซชีวภาพอยู่ระหว่าง 0.1-0.2% H2S มีฤทธิ์กัดกร่อนที่แข็งแกร่งไม่เพียง แต่จะทำให้เกิดการกัดกร่อนของท่อวาล์วเครื่องวัดการไหลความเสียหายต่อเครื่องยนต์สันดาปภายในมีขนาดใหญ่เป็นพิเศษ กรดกำมะถันจะเกิดขึ้นหลังจากการเผาไหม้ของ H2S ลดความถี่ในการเปลี่ยนน้ำมันเครื่องลดอายุการใช้งานของอุปกรณ์และเพิ่มค่าใช้จ่ายในการซ่อมแซมเปลี่ยนและบำรุงรักษาอุปกรณ์ ในขณะเดียวกัน H2S ยังส่องมลพิษต่อสิ่งแวดล้อมในชั้นบรรยากาศหลังจากการเผาไหม้ การกำจัด H2S จากก๊าซชีวภาพด้วยวิธีการทางชีวภาพที่ปลอดภัยไม่เพียง แต่รับประกันการทำงานของอุปกรณ์ของคุณได้นานขึ้นและมีประสิทธิภาพมากขึ้นเท่านั้น แต่ยังช่วยประหยัดเวลาและค่าใช้จ่ายอีกด้วย

หลักการทำงานของระบบ

ระบบก๊าซชีวภาพ desulfurization เป็นชุดของระบบกรองหยดชีวภาพแบบแอโรบิคที่ใช้แรงดันอากาศและโครงสร้างการไหลสูง ก๊าซชีวภาพจะเข้าสู่หอกรองหยดจากด้านล่างของระบบและผ่านวัสดุกรองจากล่างขึ้นบน วัสดุกรองที่พัฒนาขึ้นเป็นพิเศษในขณะที่ให้เหมาะสำหรับการเจริญเติบโตของฟิล์มชีวภาพของแบคทีเรียที่เป็นกรดให้พื้นที่เพียงพอสำหรับก๊าซที่จะผ่านได้อย่างอิสระ วัสดุกรองและฟิล์มชีวภาพจะรักษาความชื้นโดยระบบน้ำหมุนเวียน เมื่อก๊าซชีวภาพเข้าสู่ระบบและสัมผัสกับไบโอฟิล์ม ไฮโดรเจนซัลไฟด์จะละลายก่อนแล้วจึงย่อยสลายโดยการออกซิเดชันของจุลินทรีย์ สารประกอบกำมะถันและซัลเฟตที่เกิดขึ้นเป็นผลพลอยได้ของระบบจะถูกปล่อยออกโดยน้ำหมุนเวียน

ก๊าซจำนวนเล็กน้อยถูกฉีดเข้าไปในระบบเพื่อรักษาปริมาณออกซิเจนของก๊าซเพื่อตอบสนองความต้องการทางชีวภาพที่ดีที่สุด การออกแบบระบบจะควบคุมปริมาณออกซิเจนในก๊าซที่ผ่านการบำบัดด้วยอุปกรณ์เชื่อมต่อความปลอดภัยร่วมกันเพื่อให้แน่ใจว่าปริมาณออกซิเจนอยู่ต่ำกว่าขีด จำกัด การระเบิดขั้นต่ำเสมอ